Takrolimusla Tedavi Edilen Bir Liken Aureus Olgusu/A Case of Lichen Aureus Treated with Tacrolimus

Sayin Editör,

Pigmente purpurik dermatozlar birbirine klinik ve dermatolojik olarak benzeyen bir grup hastaliktir. Bunlardan biri olan liken aureus ilk defa 1958 yilinda Marten tarafindan liken purpurikus olarak tammlanmijtir (1). Calnan bu empsiyonu liken aureus olarak isimlendirmistir. Klinik olarak altin-bakir rengineyakm turuncu dairesel makül veya plaklar olup etkili bir tedavisi yoktur.

Yirmi yedi yasinda, erkek hasta iki haftadir sag bacak ön yüzde olusan yuvarlak kirmizimsi leke ile poliklinigimize basvurdu. Yapilan dermatolojik muayenesinde sag bacak pretibial alanda uzun çapi 4 cm'yi bulan oval keskin sinirli çevresi belirgin ortasi soluk eritemli, basmakla rengi solmayan maküler lezyon görüldü (Resim 1). Hastanin özgeçmisi ve soygeçmisinde özellik yoktu. Fizik muayenesinde sistemlere ait bir bulguya rastlanmadi. Hastanin tam kan sayimi, açlik glukozu, böbrek fonksiyon testleri, karaciger fonksiyon testleri, CRP'si, sedimi ve koagülasyon testleri dogaldi. Flastanm lezyonundan yapilan nativ preparat negatifti. Flastanm deri biyopsisinde üst dermisteyogun lenfohistiyositik infiltrat ve ekstravaze eritrositler görüldü (Resim 2). Flastanm klinik ve histopatolojik özellikleri birlikte degerlendirildiginde pigmente purpurik dermatozlardan liken aureus ile uyumlu oldugu görüldü. Hastaya topikal steroid tedavisi baslandi. Alti hafta sonra tekrar degerlendirildi, lezyonlarda gerileme olmamasi üzerine tedaviye topikal takrolimus ile devam edildi. Hastanin alti haftalik takibinde lezyon tama yakin geriledi (Resim 3).

ilk defa 1958 yilinda Marten tarafindan liken purpurikus olarak tammlanan bu erüpsiyon Calnan tarafindan liken aureus olarak isimlendirmistir (1,2). Burada liken hem histolojik hem de klinik tabloyu tammlamaktadir. Pigmente purpuralarin tipik histopatolojisi: Epidermiste hafif hiperkeratoz, parakeratoz, likefaksiyon, bazal tabakada dejenerasyon, atrofi ve nadiren spongioz (3-7) olup dermiste lenfosit, monosit, makrofaj infiltrasyonu ile seyreden süperfisyel perivasküler dermatit ve kapiller ektaziler gözlenir. Makrofajlarda belirgin hemosiderin birikimi ilebirlikteeritrosit ekstravazasyonu vardir. Liken aureusta bant seklinde infilrat, epidermisten kollajen ile ince bir sinir olusturarak ayrilir. Vaskülit ve fibrinoid nekroz yoktur. Hastanin histopatolojisi de liken aureus ile uyumlu idi.

Liken aureusta klinik olarak altin-bakir rengi, turuncu-mor renkli dairesel makül veya plaklar vardir. Bu lezyonlar çok kasintili olabilecekleri gibi daha çok asemptomatiktirler. Siklikla alt ekstremitelerde tek tarafli yerlesirler. Lineer, segmental ve zosteriform varyantlar tammlanmijtir. Ön kol ve gövdeyi de tutabilirler. Lezyonlarda Koebner pozitifligi bulunabilir. Liken aureus özellikle genç eriskinlerde, 10-30 yaslar arasinda sik görülür (7,8). Bu hasta da 27 yasinda olup klinigi yukandaki özellikler ile uyumludur.

Lezyonlar kronik, stabil kalma veya yavajprogresyongösterme egilimindedir. Teda vide çoketkin olmasa da topikal steroidler kullamlir. Hastaya alti hafta mometazon furoat günde bir kez lezyon üzerine uygulandi. Lezyonlarda hiçbir gerileme olmamasi üzerine tedaviye topikal takrolimus %0,1'lik günde iki kez topikal olarak baslandi. Alti hafta sonunda hastanin döküntülerinde belirgin gerileme oldu (Resim 3). Hastanin alti aylik takiplerinde ise rekürrens görülmedi. Literatürde oral minosiklin ve topikal steroid tedavisine yamt vermeyen bir olguda topikal takrolimus tedavisi denenmis ve tedaviye yamt almmijtir. Bu olguda tedavi yamti 3. ayda görülmeye baslanmis olup nüks gözlenmemistir (9). Sundugumuz olguda ise tedaviye yamt 6. haftada görülmüstür ve nüks bu olguda da gözlenmemistir.

Hastanin takrolimus tedavisine iyi yamt vermis olmasi ve bu nedenle topikal takrolimus liken aureus tedavisine katkida bulunabileceginden ilesunuma uygun bulundu.

References

Kaynaklar

1. Marten RH. Case for diagnosis. Trans St. John's Hosp Dermatol Soc 1958;40:98.

2. Calnan CD. Lichen aureus. Br J Dermatol 1960;72:373.

3. Gould WM, Farber EM. A familial pigmented purpuric eruption. Dermatologica 1966;132:400-8.

4. Carpentieri U, Gustavson LP, Crim CBi Floggard ME. Purpura and Shamberg's disease. South Med 1978;71:1168-70.

5. Tristani-Firouzi P, Meadows KP, Vanderhooft S. Pigmented purpuric eruptions of childhood: a series of cases and review of the literature. Pediatr Dermatol 2001;18:299-304.

6. Ratham KV, Su WP, Peters MS. Purpura simplex (inflammatory purpura without vasculitis): a clinicopathologic study of 174 cases. J Am Acad Dermatol 1991;25:642-7.

7. Erkek E, Tunçez F, Kurtipek GS, Bagci Y. Pigmente purpurik erüpsiyonlar. Dermatose 2005;2:66-72.

8. Mar A, Frgin P, Flogan P. Unilateral pigmented purpuric eruption. Australas J Dermatol 1991;25:642-7.

9. Murota H, Katayama I. Lichen aureus responding to topical tacrolimus treatment. J Dermatol 2011;38:823-5.