It appears you don't have support to open PDFs in this web browser. To view this file, Open with your PDF reader
Abstract
İlkel toplumlarda bireysel ve kitlesel göçler mevcut alandan daha verimli ya da daha güvenli alanlara yerleşmek için gerçekleştirilmiştir. Modern dünyada ise özünde benzer sebepler olmakla beraber, yüksek refah seviyesine ulaşma, eğitim fırsatları ve istihdam olanaklarına erişme, savaş gibi sebeplerden ötürü göçler meydana gelmektedir. Gelişmekte olan ülkelerde kırdan kente yapılan göçlerin, kentlerdeki istihdam olanaklarındaki artışın sağladığı pozitif etkiyi yok edebileceği Todaro Paradoksu olarak iktisat teorisinde yer almaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de 1988-2019 yılları arasında kentteki istihdam olanaklarının artışı ile kırdan kente yapılan göçlerin, kent işsizliğine etkisinin Todaro Paradoksu çerçevesinde ölçülmesi amaçlanmıştır. ARDL sınır testi sonucunda elde edilen bulgulara göre, Türkiye’de 1988-2019 yıllarında ilgili değişkenler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Bir diğer deyişle, Türkiye’de kırdan kente yapılan göçler, kentteki istihdam imkanlarındaki artışı baskılamakta ve kentlerde işsizliği arttırmaktadır. Kırsal kalkınma politikaları ile beklenen gelirdeki artış desteklenmediği sürece, iç göçler üzerinde beklenen gelirin etkisi devam edecektir. Kent nüfusu içinde artan işsizlik ise giderek daha önemli iktisadi ve sosyolojik sorunlara neden olacaktır.