It appears you don't have support to open PDFs in this web browser. To view this file, Open with your PDF reader
Abstract
Wstęp:
Prawidłowy sznur pępowinowy zbudowany jest z trzech naczyń: dwóch tętnic i jednej żyły. Pojedyncza tętnica pępowinowa (SUA) stanowi najczęstszą patologię w obrębie pępowiny u ludzi, stwierdzaną w około 0,2-1% ciąż i zazwyczaj występuje jako wada izolowana. Wykazano jednak związek pomiędzy tą anomalią a różnymi powikłaniami występującymi w okresie ciąży takimi jak: towarzyszące wady układu mięśniowo-szkieletowego, moczowo-płciowego, pokarmowego i sercowo- naczyniowego. Ponadto często współistnieją nieprawidłowości chromosomalne oraz zaburzenia wzrastania płodu. SUA stanowi niezależny czynnik ryzyka umieralności okołoporodowej oraz w znacznym odsetku (do 25%) kojarzy się z wcześniactwem. Podstawą rozpoznania pojedynczej tętnicy pępowinowej u płodu w czasie ciąży jest badanie ultrasonograficzne. Wykrywalność SUA wzrosła w ostatnich latach w związku z rozwojem technik ultrasonograficznych. Niezwykle pomocna w ocenie prawidłowej budowy sznura pępowinowego jest funkcja kolorowego Dopplera. Ocena naczyniowości pępowiny powinna być nieodłącznym elementem badania ultrasonograficznego wykonywanego pomiędzy 18 a 22 tygodniem ciąży. Stwierdzenie SUA powinno wiązać się z pogłębioną diagnostyką i wzmożonym nadzorem nad prawidłowym rozwojem i dobrostanem płodu. Po porodzie należy pamiętać o wnikliwej ocenie noworodka przez lekarza neonatologa. W pracy przedstawiono aktualną wiedzę na temat epidemiologii pępowiny dwunaczyniowej, dostępnych metod diagnostycznych oraz wpływu tej anomalii na przebieg ciąży.