Content area
Full Text
Streszczenie. Modrzewiowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Wawrzyńca w Rossoszycy pochodzi z końca XVIII w. i jest jednym z cenniejszych zabytków na ziemi Szadkowskiej. W okresie minionych ponad dwustu lat kościół był wielokrotnie remontowany. Przypadająca na 2016 r rocznica 600-lecia powołania parafii rossoszyckiej stanowiła inspirację do pojęcia w 2014 r kolejnego, gruntownego (trwającego do dziś) remontu tego zabytkowego obiektu. Obecny kościół jest trzecim wystawionym na tym miejscu, pierwszy istniał już na początku XV w., w latach 1770-1773, na jego miejscu wzniesiono drugi kościół, który jednak już w 1781 r. spłonął wraz z całym inwentarzem. Trzecia świątynia, wybudowana w 1783 r., przetrwała do dziś. W artykule, obok historii kościoła, przedstawiono zakres prowadzonych od 2014 roku prac remontowych i konserwatorskich.
Słowa kluczowe: parafia Rossoszyca, wieś Rossoszyca, kościół pw. św. Wawrzyńca w Rossoszycy.
Summary
The parish church of St. Lawrence in Rossoszyca, built of larch wood at the end of the 18th century, is one of the most valuable historical monuments in the Szadek region. Over the past two hundred years it was renovated many times. The year 2016 was the 600 anniversary of the establishment of the Rossoszyca parish, which gave an impulse for undertaking in 2014 yet another, thorough renovation of the church, which is still going on. The present church building is the third one erected in this location. The first one existed in 1770-1773, to be replaced by another church, which burnt down in 1781. The third building, erected in 1783, has survived until today. Apart from the history of the church , the article outlines the restoration work carried out since 2014.
Keywords: the parish of Rossoszyca, the village of Rossoszyca, the Church of St. Lawrence in Rossoszyca.
Wpisany na listę zabytków w rejestrze Narodowego Instytutu Dziedzictwa2 modrzewiowy kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca w Rossoszycy położony jest nad stawem, na niewielkim wzniesieniu, w otoczeniu okazałych lip. Budowę nowej świątyni - na miejscu poprzedniej, którą strawił pożar - podjęto 29 listopada 1783 r. z inicjatywy fundatorki, Maksymy z Szembeków Pstrokońskiej, dziedziczki Rossoszycy, wdowy, chorążyny piotrkowskiej3. Już trzy lata później w dokumentach z wizytacji parafii (1786 r.) znajdujemy opis mówiący, iż kościół jest w całości drewniany, umieszczony na murowanych fundamentach i prawdziwie przyzwoity, a w tym dekanacie wyjątkowy4.
W okresie minionych ponad 200 lat...