Content area
Full Text
Najchçtniej chciaiby, zeby sic nie ? ie zm ie ? i a to - tak ? mieszaning czuìosci i rezygnacji ocenia Trudi swego mçza, prowincjonalnego urzçdnika. Obserwujemy ich codzienne zycie - przerazajgco serine i jalowe. Ale poznajemy ich w momencie, kiedy wszystko sic zmienia. Kobieta dowiaduje sic o smiertelnej chorobie mçza, ale nie ma odwagi powiedziec mu o tym. Za to gorgco namawia do odwiedzenia dzieci w Berlinie i wyjazd nad Bahyk. Tarn Trudi niespodziewanie umiera.
"Hanami" nalezy do filmów, które starajg sic ukazac kryzys i pustkç europejskiej kultury, pozbawionej duchowej perspektywy. Gdy pojawia sic cierpienie i nieuchronna smierc, spodziewamy sic, ze bohaterowie stang wobec nich calkowicie bezbronni. Rezyserka koncentruje sic na opisie kryzysu wiçzi rodzinnych. Mozna bylo obawiac sic banana. Zyjemy obok siebie, popadamy w zabójczg rutynç, która daje zhidne poezucie bezpieczeñstwa. Pogon za dobrami materialnymi, przyzwyczajenie do rol spoiecznych - to wszystko powoduje rosnaba, alienacjç: to diagnoza az za dobrze znana. Widz oczekuje co najwyzej, ze tu czy tam natknie sic na jakis nowy szczegól, drobng acz celng obserwacjç. Dörrie nalezy bowiem od dawna do tej grupy europejskich rezyserów, którzy starajg sic odnotowywac przemiany obyczajowe i w miarç dyskretnie je komentowac. Ten komentarz zazwyczaj sprowadza sic do niezbyt odkrywczej publicystyki, w tym przypadku o wyraznie feministycznym zabarwieniu. Tym tropem poszla zresztg czçsc krytyków, analizujgc bohaterów "Hanami". Ich zdaniem Rudi i jego syn Karl to ponoc typowi sìabi mçzczyzni, ograniezani przez swg godna. pozalowania mçskosc, pojmowan^ jako krçpuj^ca rola narzucona przez spoleczenstwo. Rudi to mieszczuch o ograniczonych horyzontach, calkowicie pozbawiony jakichkolwiek pasji, pewnie uczuciowo oschh/. Wyznawca cieph/ch kapci, obiadu na czas i rytualnego spozywania jablka przy sniadaniu. Karl...