Özet
Ektodermal displazi-deri frajilite sendromu (EDDFS) 1997 yilinda Mc Grath tarafindan tammlanmi§, nadir görülen otozomal resesif geçisli bir genodermatozdur. Plakofilin 1 (PKP1) fonksiyon kaybi mutasyonu sonucu olusmaktadir. PKP1 desmozom, hücreler arasi adezyon kompleksinin yapisal bir komponentidir. Ayrica desmozomal baglantilari olmayan bazi hücre tiplerinde nükleer protein olarak bulunur. Deride PKP1 ekspresyonu sadece suprabazal keratinositler ve kil follikülünün di§ kök kilifiyla smirhdir. PKP1 'deki fonksiyon kaybi mutasyonu; yaygin deri frajilitesi, minör travmayla bül, erozyon olusumu, agrili fissürlerin eslik ettigi fokal keratoderma, alopesi ve tirnak distrofisine yol açar. Bazi hastalarda hipohidroz eslik edebilir. EDDFS artik epidermolizis bülloza simpleksin spesifik bir suprabazal formu olarak kabul edilmektedir. Burada 20 yasinda bir EDDFS olgusu bildirilmektedir.
Anahtar kelimeler: Plakofilin, akantoliz, desmozom, ektodermal displazi, keratoderma, bül
Abstract
Ectodermal dysplasia-skin fragility syndrome (EDSFS) Is a rare autosomal recessive genodermatosis first described In 1997 by Mc Grath. EDSFS results from loss of function mutations In plakophilin-1 (PKP1). PKP1 Is a structural component of desmosomes, cell-cell adhesion complexes. It Is also found as a nuclear protein In several cell types that are lack of desmosomes. In skin, however, PKP1 expression Is confined mainly to suprabasal keratinocytes and the outer root sheath of hair follicules. Loss of function mutation In PKP1 leads to extensive skin fragility, bullae and erosions following minor trauma, focal keratoderma with painful fissures, alopecia, and nail dystrophy. In some patients hypohidrosis may also be seen. EDSFS Is now considered as a specific suprabasal form of epidermolysis bullosa simplex. In this report we describe a 20 year old EDSFS case.
Keywords: Plakophilin, acantholysis, desmosome, ectodermal dysplasia, keratoderma, bullae
Giris
Ektodermal displazi-deri frajilite sendromu (EDDFS), Plakofilin 1 (PKP1) fonksiyon kaybi mutasyonu sonucu olusan nadir görülen otozomal resesif bir genodermatozdur (1). Epidermolizis bülloza tani ve smiflamasi için yapilan 3. Uluslararasi Konsensus Toplantisi'nda epidermolizis bülloza simpleksin spesifik suprabazal bir formu olarak smiflanmijtir (2). ilk olarak 1997 yilinda Mc Grath ve ark. tarafindan; deri frajilitesi, travmayla erozyon, bül olusumu, kisa, seyrek saçlari olan 6 yasinda bir erkek çocukta ta n i m la n m i$ti r (3). PKP1 ; desmozom, hücreler arasi adezyon kompleksinin yapisal bir komponentidir. PKPVdeki fonksiyon kaybi mutasyonu yaygin deri frajilitesi, minör travmayla bül, erozyon olusumu, agrili fissürlerin eslik ettigi fokal keratoderma, alopesi ve tirnak distrofisine yol açar (4). Bazi hastalarda hipohidroz eslik edebilir (5). Burada 20 yasinda bir EDDFS olgusu bildirilmektedir.
Olgu
Yirmi yasinda erkek hasta el ayasi ve ayak tabaninda kalinlasma ve çatlaklar olusmasi, seyrek, cansiz, kirilgan, kivrintili saçlar, tirnaklarda sekil bozuklugu, ile deride içi su dolu kesecikler ve soyulmalar olusmasi sikayetiyle basvurdu. Anamnezinden annebabasinin akraba olmadiklari, kardeslerinde benzer bir sikayetin bulunmadigi ögrenildi. Annesi hastanin dogumda kizarikoldugunu, travma ile kolay deri hasarlanmasinin dogumdan; avuç içi, ayak tabanmdaki kalinlasma ve tirnak bozukluklarinin 3-4 yasindan beri bulundugunu ifade etti. Hasta, havanin çok sicak oldugu zamanlardijinda terlemesi olmadigini ifade etti.
Yapilan dermatolojik muayenesinde palmar ve plantar alanlardayeryerderinfissürlerin bulundugu, plantaralanlarda daha belirgin kirli sari renkli hiperkeratoz gözlendi (Resim 1). Tüm el ve ayak tirnaklarinda subungual hiperkeratoz, sari diskolorasyon ve distal distrofi saptandi (Resim 2). Saçlarin kisa, seyrek, cansiz, kirilgan ve kivrintili oldugu izlendi. Kaslarin seyrek oldugu, kirpiklerin bulunmadigi, genital bölgedeki seyrek terminal killar disinda kalan tüm vücutta terminal killarin bulunmadigi gözlendi. Keilitis ve perioral fissürler izlendi (Resim 3). Derisinin kserotik oldugu, gövde ve ekstremitelerdeyaygmyüzeyelerozyonlar, krutlar bulundugu izlendi (Resim 4). Sol pretibial alanda iki adet intakt bül saptandi (Resim 5).Oral mukoza normal olarakdegerlendirildi. Hastanin rutin kan tetkiklerinde bir anormallik saptanmadi. Sag pretibial bölgesindeki erode lezyondan alinan punch biyopsinin histopatolojik incelemesi: Epidermiste akantoz, retelerde uzama ve fokal parakeratoz mevcuttur. Bazal membran intakttir. Keratinositler arasi intersellüler araliklarda genisleme, akantoliz ve spinöz tabakada ayrismis tek tek keratinositler izlenmistir. Yüzeyel dermiste vaskülarite artisi ve perivaskülerlenfositten baskminflamatuarhücreinfiltrasyonu vardir. Derin dermiste tek tük ekrin glandlar izlenmistir. Kil follikülü izlenmemistir seklinde sonuçlandi (Resim 6). Kil mikroskobisi normal olarak degerlendirildi. Yapilan göz, kardiyoloji ve dis konsültasyonlarinda patoloji saptanmadi. Hastaya mevcut klinik ve histopatolojik bulgularla EDDFS tamsi konuldu.
Tartisma
Ektodermal displazi-deri frajilite sendromu son zamanlarda tammlanmij deri, saç ve tirnaklari etkileyen otozomal resesif bir genodermatozdur. Desmozomlarin ilk kalitsal dermatozudur (3). ilk olarak 1997 yilinda plantar alanlarda büller, kisa, seyrek saçlar, distrofik tirnaklar, deri frajilitesi, travmayla olusan bül ve erozyonlar saptanan 6 yasinda bir erkek çocukta tammlanmijtir (3). Bu zamana kadar dünyanin çesitli bölgelerinden benzer klinik anormallikler gösteren 12 olgu bildirilmistir. EDDFS, Plakofilin 1 adli proteini kodlayan PKP1 genindefonksiyon kaybi mutasyonu sonucu olusmaktadir. PKP1 desmosomal kadherinleri keratinlere baglayan desmozomal plagin bir parçasidir. Desmozomlarin mekanik bütünlük ve kalsiyum stabilitesini saglamaya yardimci olur (6,7). PKP1, epidermiste özellikle de suprabazal hücreler ve kil follükülünün di§ kök kilifinda eksprese olur (8). PKP1a ve PKP1b olmak üzere 2 izoformu tammlanmijtir (9). PKP1a desmozomlar ve nukleusta, PKP1 b ise sadece nukleusta eksprese olur (10). EDDFS'li hastalarda tammlanmij bulgular; deri frajilitesi, alopesi, palmoplantar keratoderma, hipohidroz, tirnak distrofisi ve keilitistir. Kasinti, büyüme geriligi, lens anormallikleri, astigmatizm ve dis çürükleri gibi daha nadir anomaliler de bazi olgularda bildirilmistir (4,5,9). Deri biyopsisinin histopatolojik incelemesinde hiperkeratoz, akantoz, genislemis intersellüler araliklar, akantolitik ve diskeratotik keratinositler gözlenir (9,11). Elektronmikroskobik incelemede sayica azalmis küçük desmozomlar saptanir. Akantoliz olmasina ragmen ayrisma desmozomal plaktadir. Desmozomlarin keratinositlerden ayrilmasiyla tek tek bagimsiz akantolitik hücreler olusur (9). Ayirici tanida düsünülmesi gereken Naxos ve Carvajal sendromu gibi desmozomlarin diger kalitsal bozukluklarinda kardiyomyopati izlenirken EDDFS'de bulunmamaktadir (Tablo 1). PKP1 kalp kasinda eksprese olmadigindan EDDFS'de kardiyak patoloji gelistirme riski olmadigi düsünülmektedir (9). Desmoplakin ve plakoglobin genlerinde defektler sonucu olusmus klinik olarak EDDFS'ye benzer olgular bildirilmistir. Desmozomal proteinlerde mutasyonlar sonucu olusmus hastaliklarda keratoderma, alopesi gibi bulgular izlenebilmesine ragmen deri frajilitesi EDDFS'nin belirgin özelligidir (11). Erken dönemde deri frajilitesi ve bül olusumuyla karakterize Porfiria ve Kindler sendromunda ise fotosenisitivite, skar olusumu, atrofi ve sklerodermoid degisiklikler izlenmektedir (5). Spesifik bir tedavisi bulunmamaktadir. Epidermolizis büllozadakine benzer olarak travma ve infeksiyonlardan korunma seklinde biryaklajim izlenebilir (12). Türkiye'den bidirilen 6ya§indaki erkekçocukta dogumda generalize eritem, erozyonlar, minör travmayla deride soyulma, yazlari günes temasiyla kötülesen bül olusumu, hipohidroz, palmoplantar keratoderma, seyrek, kivrintili, kuru saçlar, perioral fissürler, keilitis ve diyare tariflenmistir (4). Olgumuzda ise diyare disindaki tüm bulgular bulunmaktaydi. Nadir görülen bir sendrom olmasi dolayisiyla travmayla erozyon, bül olusumu, palmoplantar keratoderma, tirnak distrofisi, hipohidroz, seyrek ve kivrintili saçlar bulgulariyla basvuran hastalarda EDDFS tamsinm akilda bulundurulmasi amaciyla gerektiginin hatirlanmasi amaciyla olguyu sunmayi uygun bulduk.
Kayna klar
1. Boyce AE, Mc Grath JA, Techanukul T, et al. Ectodermal dysplasia-skin fragility syndrome due to a new homozygous internal deletion mutation in the PKP1 gene. AustralasJ Dermatol 2012;53:61-5.
2. Fine JD, Eady RA, Bauer EA, et al.The classification of inherited epidermolysis bullosa (EB): Report of the Third International Consensus Meeting on Diagnosis and Classification of EB. J Am Acad Dermatol 2008;58:931-50.
3. McGrath JA, McMillan JR, Shemanko CS, et al. Mutations in the plakophilin 1 gene result in ectodermal dysplasia/skin fragility syndrome. Nat Genet 1997;17:240-4.
4. Ersoy-Evans S, Erkin G, Fassihi H, et al. Ectodermal dysplasia-skin fragility syndrome resulting from a new homozygous mutation, 888delC, in the desmosomal protein plakophilin 1. J Am Acad Dermatol 2006;55:157-61.
5. Adhe VS, Dongre AM, Khopkar US. Ectodermal dysplasia-skin fragility syndrome. Indian J Dermatol Venereol Leprol 2011;77:503-6.
6. SouthAP,WanH,StoneMG,etal.Lackofplakophilin 1 increases keratinocyte migration and reduces desmosome stability. J Cell Sci 2003;116:3303-14.
7. South AP. Plakophilin 1: An important stabilizer of desmosomes. Clin Exp Dermatol 2004;29:161-7.
8. Moll I, Kurzen H, Langbein L, Franke WW. The distribution of the desmosomal protein, plakophilin 1, in human skin and skin tumors. J Invest Dermatol 1997;108:139-46.
9. McGrath JA, Mellerio JE. Ectodermal dysplasia-skin fragility syndrome. Dermatol Clin 2010;28:125-9.
10. Sobolik-Delmaire T, Katafiasz D, Wahl JK 3rd. Carboxyl terminus of plakophilin 1 recruits to its plasma membrane, whereas amino terminus recruits desmoplakin and promotes desmosome assembly. J Biol Chem 2006;281:16962-70.
11. Bergman R, Sprecher E. Histopathological and ultrastructural study of ectodermal dysplasia/skin fragility syndrome. Am J Dermatopathol 2005;27:333-8.
12. Fassihi H, Grace J, Lashwood A, et al. Preimplantation genetic diagnosis of skin fragility-ectodermal dysplasia syndrome. Br J Dermatol 2006;154:546-50.
Gülhane Askeri Tip Akademisi, Haydarpasa Egitim Hastanesi, Dermatoloji Klinigi, Istanbul, Türkiye
Yazisma Adresi/ Correspondence:
Ayça Alan Atalay, Gülhane Askeri Tip Akademisi, Haydarpasa Egitim Hastanesi, Dermatoloji Klinigi, istanbul, Türkiye
Gsm:+90 531 790 78 22
E-posta: [email protected]
Gelis Tarihi/Submitted: 18.04.2013
Kabul Tarihi/Accepted: 22.04.2013
@Telif Hakki 2014 Türk Dermatoloji Dernegi Makale metnine www. turkdermatolojidergisi.com web sayfasindan ulasilabilir.
@Copyright 2014 by Turkish Society of Dermatology - Available on-line at www.turkdermatolojidergisi.com
You have requested "on-the-fly" machine translation of selected content from our databases. This functionality is provided solely for your convenience and is in no way intended to replace human translation. Show full disclaimer
Neither ProQuest nor its licensors make any representations or warranties with respect to the translations. The translations are automatically generated "AS IS" and "AS AVAILABLE" and are not retained in our systems. PROQUEST AND ITS LICENSORS SPECIFICALLY DISCLAIM ANY AND ALL EXPRESS OR IMPLIED WARRANTIES, INCLUDING WITHOUT LIMITATION, ANY WARRANTIES FOR AVAILABILITY, ACCURACY, TIMELINESS, COMPLETENESS, NON-INFRINGMENT, MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR A PARTICULAR PURPOSE. Your use of the translations is subject to all use restrictions contained in your Electronic Products License Agreement and by using the translation functionality you agree to forgo any and all claims against ProQuest or its licensors for your use of the translation functionality and any output derived there from. Hide full disclaimer
Copyright Aves Yayincilik Ltd. STI. 2014