BOP (BÜYÜK ORTADOĞU PROJESİ) KAPSAMINDA ORTA DOĞU ÜZERİNDE UYGULANAN PLANLARIN GENEL BİR ANALİZİ

Abstract

Dünya çapındaki sosyal değişim, soğuk savaşın sona ermesi, ekonomik modernleşme ve küreselleşme süreçleri, insanları milli kimlik ve milli devletten uzaklaştırmaya başlamıştır. Bu da kendilerini boşlukta ve önemsiz hisseden kitlelerin dine karşı ilgi duymasına neden olmaktadır. Dünya genelinde Hristiyanlık, İslam, Musevilik, Budizm ve Hinduizme ilginin giderek yoğunlaştığı gözlenmektedir. Günümüzde “Batı”nın kudretinin zirvesinde olması, Batılı olmayan medeniyetlerin “Ecdat Fenomenine” dönüşüne neden olmaktadır. Bu da Japonya’da Asyalılaşma, Hindistan’da Hindulaşma ve Ortadoğu’da yeniden İslam’a dönme duygularını canlandırmaktadır. Küreselleşme sendromu, ulus devletlerinin zayıflatılması, sınırların ortadan kalkacağı ve evrenselleşmenin esas olacağı hususlarının kamuoyunda işlenmesi, buna bağlı olarak BOP ve AB (Avrupa Birliği) müzakerelerinin Türk ulusu üzerinde yaptığı psikolojik ve sosyolojik etki tamamen Ilımlı İslam ve misyoner faaliyetlerinin yürütülmesi için uygun ortamı oluşturmaktadır. Paul Wolfowitz, Francis Fukuyama, Samuel P. Huntington, Richard Perle, Graham Fuller, Marc Grosman, Paul Henze ve diğer Batılı stratejistler tarafından ana hatları çizilen BOP ile bu projenin temel desteğini teşkil eden Iımlı İslam Modelinde Türkiye’nin Orta Asya ve Ortadoğu’nun yeniden yapılandırılmasında anahtar rol üstleneceği öngörülmektedir. Tüm bu stratejistlerin tezlerine göre laik yapıda bir İslam ülkesinin olması mümkün değildir ve bu yüzden özellikle Türkiye’nin yeniden yapılandırılması gerekmektedir. Bu çalışmada 1700’lerde dünya hakimiyetini ele geçirmiş olan Batılı emperyalist güçlerin bu gücü kaybetmemek için uygulamış oldukları planları ve bu planlar karşısında Türkiye’nin neler yapması gerektiği konuları analiz edilecektir.